 Wysłany: Śro 17:05, 18 Kwi 2007 Temat postu: 12. Bunt w psychiatryku. Cz.1 |
|
| Nadrin leniwie przytrzymywał głowę w złożonych dłoniach. Minuty ciągnęły się bezlitośnie a prokurator odczytywał wyrok.
-Drow Lestat, zostaje oskarżony na mocy kodeksu karnego z dnia dwudziestego pierwszego, miesiąca zbiorów, roku bieżącego, o zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem… -Sprzeciw!- krzyknął łowca podnosząc się z siedzenia. Sędzia popatrzył na niego spode łba. –To kłamstwa! -A ten handlarz, którego znaleziono w dokach? Wisiał w piwnicy ze stopami zanurzonymi we własnych bebechach!- warknął prokurator, ubrany w czarną togę, z czerwoną przepaską. -No bo… rabatu nie chciał dać…- zająknął się Lestat –Ale te bebechy to jego sprawka!- krzyknął wskazując na mamroczącego Hastura. -Proszę kontynuować.- przerwał surowo sędzia. -Ponadto oskarżam go także o wielokrotne rozboje, groźby i wymuszenia niszczenie mienia publicznego i kradzieże. Kolejny z oskarżonych to elf… chyba… w dokumentach są pewne niejasności na temat jego pochodzenia… W każdym razie pan Nadrin jest oskarżony o gwałty… -Sprzeciw! Nic mi nie udowodniono!- krzyknął bard, lecz nikt nie zwrócił na niego uwagi. -Rozboje na tle rabunkowym, nielegalny przemyt międzysferowy… -Pamiątki dla mamy…- jęknęło diabelstwo, patrząc przymilnie na sędziego. Ten był jednak niewzruszony. -Włamania i bimbrownictwo. -Pana Hastura natomiast, oskarżam o satanizm, rytualne mordy, zbrodnie ludobójstwa, gwałty i paranie się czarną magią. -Macie coś do powiedzenia?- zapytał się sędzia oskarżonych. -Tak, ugryź się w dupę stary bucu!- warknął bard. -FTAGHN!- ryknął Hastur, poczym wyrwał krzesło, na którym siedział i rzucił nim w sędziego. Ten uniknął w ostatnim momencie nadlatującego mebla. Po chwili do Sali wbiegło kilkunastu strażników. -Impreza!- ryknął bard, wyjął z zza pazuchy butelkę samogonu, wychylił jej znaczną część, po czym rozbił naczynie na głowie nadbiegającego strażnika. Po chwili w ruch poszły krzesła, ławki i wszystko co było pod ręką. Po chwili także, umysł Nadrina został przysłoniono całunem ciemności… * * * Mętne obrazy, przedstawiające ostatnie wyczyny, powoli ukazywały się Nadrinowi. Jego umysł przetwarzał je zawzięcie, by w końcu sformować proste stwierdzenie: Niezła impreza była. Jednak nic nie przemija bez śladu. Ogromny ból odezwał się głęboko pod czaszką diabelstwa, zmuszając je niemal do wycia. -Kurwa…- jęknął. Próbował obmacać zranioną głowę, jednak ze zdziwieniem zauważył, że jest skrępowany. -Co jest…- warknął. Z ogromnym wysiłkiem podniósł obie powieki. Ku swemu zdziwieniu zauważył, że jest związany czymś co z grubsza wyglądało jak wielka, biała koszula, z przydługimi rękawami. Dość gruba i mocna. -I jak się podoba?- stęknął Lestat. Najwyraźniej obudził się wcześniej. -Zajebiście…- odparł bard. Strasznie go suszyło. Zasmucony jednak stwierdził, iż wypił swoje żelazne racje, a butelkę rozbił na głowie strażnika. -To jest kurwa jakiś żart…- jęknął zrozpaczony drow. -Nie przesadzaj, nie będzie tak źle… -NIE?! Czy ty kurwa wiesz co oni tu z nami zrobią?! -Wiem, sam się tym zajmowałem….- odparł Nadrin, próbując wyrwać się z kaftana bezpieczeństwa. –Gdzie Hastur?- zapytał po chwili bard. Drow skinął głową w stronę najciemniejszego kąta pokoju, w którym byli przetrzymywani. W cieniu, pomiędzy dwiema idealnie białymi ścianami, bard zauważył sylwetkę lewitującego ksenomanty. |
|
